Prawidłowe wypełnienie wniosku o interpretacje przepisów prawa podatkowego zwiększa szansę na szybszą odpowiedź fiskusa. Każda niepełna informacja może oddalić moment uzyskania wykładni.
W celu ułatwienia interpretacji przepisów prawa podatkowego, a także uniknięcia negatywnych skutków dopuszczenia się ewentualnych nieprawidłowości, podatnikowi przysługuje prawo do zwrócenia się o poradę do fiskusa.
W tym celu podatnik składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Najlepiej skorzystać z dostępnego na stronie Ministerstwa Finansów wzoru ORD-IN, ale warto zaznaczyć, że nie jest on jedyną obowiązującą formą.
Co natomiast istotne, chcąc złożyć wniosek prawidłowo, warto przestrzegać formalnych wymagań, jakie każdy wniosek, bez względu na formę, musi spełniać. Jeśli pismo nie spełni wymogów, urząd wezwie podatnika do uzupełnienia go, oddalając tym samym dzień udzielenia odpowiedzi.
Fiskus ma 3 miesiące na wydanie interpretacji indywidualnej. Jednak w przypadku konieczności uzupełnienia, okres ten liczy się nie od dnia złożenia wniosku, lecz jego uzupełnienia.
Starannie wypełnione rubryki
Przede wszystkim wymagane jest, aby wniosek dotyczył konkretnej sprawy podatnika. Chodzić może zarówno o zaistniałe stany faktyczne, jak i zdarzenia przyszłe, o których to podatnik zobowiązany jest w sposób wyczerpujący we wniosku napisać, podając w rubrykach 49-52 ich rodzaj i liczbę, później w 68-69 szczegółowo przytoczyć, formułując jednocześnie pytania.
Okienka 53-60 mówią o rodzaju sprawy, inaczej – wskazują w szczególności podatek lub podatki, których dotyczy wątpliwość. Poza tym składający wniosek musi jeszcze wskazać w nim jakie przepisy prawa podatkowego mają być przedmiotem interpretacji (rubryka 61). Konieczne jest także przedstawienie własnego stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanej przez siebie sytuacji. Służy do tego pole 70.
Pola 68-70 zajmują ponad 3 strony wniosku (format A4). To dość sporo miejsca na szczegółowy opis sprawy, o interpretację której podatnik występuje do urzędu skarbowego. W przypadku jednak, gdy składający wniosek będzie potrzebował więcej miejsca, dalszą część opisu zdarzenia czy własnego stanowiska w sprawie zawrzeć powinien na załączniku ORD-IN/A, również dostępnym on-line.
Na koniec opłata
W ciągu tygodnia od dnia złożenia wniosku trzeba zapłacić za niego 40 zł. Co ważne, od każdego kolejnego zaznaczonego w rubrykach 53-58 podatku, składający obowiązany jest wnieść kolejne 40 zł. Płatności dokonać można także przed złożeniem dokumentu.
Kserokopie dowodu zapłaty podatnik może przesłać lub dołączyć do wniosku – o swoim wyborze informuje w polu 64. Aby mógł on zostać pozytywnie rozpatrzony, należy go także złożyć w jednej z pięciu odpowiednich dla każdego województwa izbie skarbowej.
Kiedy dane są niepełne lub fałszywe
W przypadku złożenia wniosku niepełnego, pozbawionego szczegółowego opisu już zaistniałego lub przyszłego zdarzenia oraz pozbawionego przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej danej sprawy, fiskus wezwie podatnika do uzupełnienia braków, dając mu na to tydzień.
Brak odpowiedzi podatnika w tym okresie uprawnia organ podatkowy do pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. To samo dotyczy sytuacji, w której podatnik nie uiścił opłaty za wniosek – na uregulowanie zobowiązania ma kolejne 7 dni. Brak zapłaty skutkuje oddaleniem wniosku.
Warto pamiętać, że za złożenie wniosku z fałszywymi danymi grozi podatnikowi odpowiedzialność karna. Dodatkowo, składający wniosek o interpretację indywidualną obowiązany jest także złożyć oświadczenie, iż stan faktyczny, którego dotyczy wniosek, w dniu złożenia wniosku nie jest przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.
Katarzyna Miazek, Adam Bujalski
Fot. Getty Images