Upominki promocyjne można wliczać w koszty uzyskania przychodu, ale wydatki reprezentacyjne – nie. Niestety, granica między reklamą a reprezentacją jest płynna, a przepisy pozostawiają organom podatkowym bardzo duże pole do interpretacji.
Reklama z zasady ma zachęcać do zakupu produktu. W związku z tym koszty każdego działania, którego celem jest podniesienie sprzedaży, powinno być uznane za wydatek na reklamę. Jest jednak pewien wyjątek. Dotyczy on kosztów reprezentacyjnych.
UWAGA! Nawet, jeśli przyjęcie dla najlepszych kontrahentów lub prezenty dla nich korzystnie przełożą się na późniejsze przychody firmy obdarowującej, koszty tego typu promocji uznane zostaną za wydatki reprezentacyjne, takich zaś nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodu.
Urzędy skarbowe uznają najczęściej, że do kosztów reprezentacyjnych zaliczyć należy m.in.:
– obiady, kolacje, poczęstunki, przyjęcia zorganizowane dla kontrahentów (o ile można je uznać za coś więcej niż drobny, zwyczajowy poczęstunek)
– koszty zorganizowania noclegów dla kontrahentów w związku z imprezą firmową (ale nie dotyczy to już noclegów powiązanych ze szkoleniem)
– upominki kształtujące wizerunek firmy (poza drobnymi gadżetami z logo firmy lub próbkami towarów z firmy obdarowującej).
WAŻNE! Im większa wartość prezentu i im mniejsze grono obdarowanych nim osób, tym większe ryzyko, że zostanie on uznany za koszt reprezentacji, a nie za wydatek reklamowy.
Jeśli celem danego podarunku jest wywołanie dobrego wrażenia, podniesienie prestiżu, podkreślenie wysokiej pozycji, a nie masowe reklamowanie produktu, mówić będziemy właśnie o reprezentacji.
Dyskusyjne jest obdarowywanie kontrahentów alkoholem. O ile nie jest to prezent od dystrybutora bądź producenta alkoholi, wydatek taki nie będzie stanowił kosztu reklamowego.
Urzędy skarbowe kwestionują jednak nawet zaliczenie takiego wydatku do grupy kosztów reprezentacyjnych, jako że alkohol – zdaniem organów podatkowych – niekoniecznie wpływa pozytywnie na wizerunek obdarowującego.
MP
Fot. Getty Images