Po drugie odsetki
W przypadku zakupu mieszkania zarówno do celów osobistych, jak i prowadzenia działalności gospodarczej, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup nieruchomości w proporcji, w jakiej mieszkanie wykorzystywane jest do prowadzenia działalności gospodarczej.
Odsetki naliczone do dnia wprowadzenia środka trwałego do ewidencji zwiększają jego wartość początkową i podlegają tym samym amortyzacji, a naliczone po tym dniu zalicza się bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Należy jednak pamiętać, że można rozliczyć w kosztach odsetki, które zostały zapłacone, a nie tylko naliczone.
Po trzecie – utrzymanie biura to też koszt
Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym mieszkaniu pozwala także na zaliczenie do kosztów części wydatków związanych z utrzymaniem takiego mieszkania.
Jeżeli przedsiębiorca zajmuje tylko część mieszkania na cele firmowe, wydatki związane z utrzymaniem takiej nieruchomości rozlicza się proporcjonalnie do wydzielonej pod działalność gospodarczą części.
W przypadku czynszu, podstawę naliczania kosztów związanych z działalnością gospodarczą stanowi wskaźnik udziału powierzchni wykorzystywanej na cele przedsiębiorstwa w ogólnej powierzchni nieruchomości.
Przykład: W prywatnym mieszkaniu o powierzchni 100 m2 przedsiębiorca przeznaczył na działalność gospodarczą pokój o powierzchni 25 m2. Pozostała część mieszkania przeznaczona jest na cele osobiste podatnika. Miesięczny czynsz za mieszkanie wynosi 500 zł. Wskaźnik udziału powierzchni wykorzystywanej na cele przedsiębiorstwa wynosi zatem: (25 m2 : 100 m2 ) x 100% = 25%
Podatnikowi przysługuje zatem prawo do zaliczenia 25 proc. wartości uiszczonego czynszu do kosztów podatkowych, co w sumie daje kwotę 125 zł (25% x 500 zł = 125 zł).
W przypadku np. mediów (energii elektrycznej, wody, ścieków, gazu, wywozu nieczystości, itp.), bardziej wiarygodne jest zastosowanie innej podstawy podziału wydatków. Najlepszym rozwiązaniem jest założenie odrębnych liczników w celu pomiaru zużycia na potrzeby prowadzonej działalności zarówno wody, jak i energii elektrycznej.
Nie jest to jednak jedyne dozwolone rozwiązanie, przedsiębiorca może np. sporządzić zestawienie energochłonności poszczególnych urządzeń, wykorzystywanych zarówno w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak i w gospodarstwie domowym, stanowiące klucz podziału kosztów.
Po czwarte – biurko, krzesło, komputer
W kosztach podatkowych można rozliczyć także wykorzystywane na potrzeby firmowe meble, np. krzesła, biurko, czy komputer i drukarkę. Co ważne, nie muszą to być rzeczy nowo zakupione. Do środków trwałych firmy można wprowadzić także przedmioty używane, gdy tylko są kompletne i zdatne do użytku.
W takiej sytuacji gdy jest dokument, z którego wynika cena nabycia, to on posłuży do ustalenia wartości początkowej, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne. Gdy nie można ustalić ceny nabycia, wtedy należy ustalić wartość rynkową, która zostanie przyjęta jako wartość początkowa środka trwałego.
