Po około 9 miesiącach od budzącego wątpliwości wyroku NSA ze stycznia br., dotyczącego opodatkowania podatkiem dochodowym spotkań integracyjnych dla pracowników, pojawiają się korzystne dla podatników orzeczenia sądowe.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 stycznia 2012 r. (sygn. akt II FSK 2740/11) uznał, że spotkania integracyjne dla pracowników stanowią ich przychód.
Nie ma przy tym znaczenia, w jakim zakresie pracownik skorzystał ze świadczeń oferowanych podczas takiej imprezy. Wystarczająca jest bowiem sama możliwość odniesienia korzyści.
Wyrok ten stanowił przełom we wcześniejszej linii interpretacyjnej. Wcześniej orzecznictwo wskazywało, że takich nieodpłatnych świadczeń, których charakter nie pozwala na określenie ich wartości, nie można uznać za przychód pracownika.
Naczelny Sąd Administracyjny uzasadniając dokonane rozstrzygnięcie ze stycznia br. powołał się na swoją uchwałę w sprawie abonamentów medycznych (uchwała Izby Finansowej NSA w 30-osobowym składzie z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt II FPS7/10).
Jednak charakter tych świadczeń znacznie się różni. W przypadku abonamentów medycznych, potencjalność korzyści ma zupełnie inny wymiar, gdyż przychodem jest sama wartość abonamentu.
Gdyby pracownik chciał poza firmą wykupić dodatkowe ubezpieczenie (abonament) pozwalające na korzystanie z prywatnej opieki medycznej, musiałby faktycznie wydać określoną kwotę i to bez względu na to, czy ze świadczeń lekarskich korzystałby wielokrotnie w danym miesiącu, czy w ogóle. Przychodem jest więc kwota, której pracownik nie musi wydawać, uzyskując taki abonament od pracodawcy.
Spotkania integracyjne niejednokrotnie stanowią połączenie wyjazdu służbowego (np. w celu omówienia wyników sprzedaży danego roku, planów na przyszły rok, wyboru pracownika roku itp.) z zapewnianymi przez pracodawcę dodatkowymi świadczeniami, takimi jak oprawa muzyczna oraz poczęstunek.
Niestety, nawet takie okoliczności nie przekonują fiskusa, który stoi na stanowisku, że uczestniczenie w takim spotkaniu stanowi przychód dla pracownika – chociaż jego głównym celem jest poprawa efektywności pracy, a więc z założenia korzyści z niego ma odnieść pracodawca.
W opinii fiskusa wartość otrzymanego świadczenia należy obliczyć według zasad określonych w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli np. według cen zakupu (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, z 17.07.2012 r., nr IPTPB1/415-254/12-4/ASZ).
