Dzięki temu zabiegowi mogą zostać w całości opodatkowane stawką 18 proc., podczas gdy przy odrębnym rozliczeniu nadwyżka opodatkowana zostałaby stawką 32 proc.
W zależności od wyniku wykazanego w rocznym zeznaniu albo należy wpłacić różnicę między pobranymi zaliczkami i podatkiem należnym albo oczekiwać na zwrot nadpłaty, chociaż może się również zdarzyć sytuacja (gdy nie dokonujemy żadnych odliczeń, nie zmieniamy wysokości przyjętych przez pracodawcę kosztów), w której wysokość pobranych zaliczek będzie tożsama z wyliczonym podatkiem w zeznaniu rocznym.
Nadpłata w przypadku podatku dochodowego powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego. Od tego momentu organ ma 3 miesiące na jej zwrot. Im szybciej więc zostanie złożone zeznanie, tym szybciej pieniądze wrócą do podatnika.
Za dzień złożenia zeznania uznaje się w szczególności dzień jego złożenia w urzędzie (gdy formularz jest przekazywany osobiście), dzień nadania na poczcie (gdy korzystamy z tej formy) lub dzień, w którym nadawca otrzymał urzędowe potwierdzenie odbioru (gdy zeznanie zostało wysłane przez internet).
UWAGA! Nadpłaty w pierwszej kolejności podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę oraz bieżących zobowiązań podatkowych.
Dopiero w razie ich braku następuje zwrot z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.
Jeśli istnieją zaległości lub bieżące zobowiązania, zostanie wydane postanowienie w sprawie zaliczenia nadpłaty. Na postanowienie takie służy zażalenie.
Zwrot nadpłaconego podatku dokonywany jest na wskazany rachunek bankowy podatnika, który jest zobowiązany do jego prowadzenia. Jeśli podatnik nie musi posiadać takiego rachunku, zwrot jest dokonywany w gotówce, chyba że zażądamy zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy. W tym drugim przypadku jest więc możliwość wyboru formy zwrotu i należy to zrobić wypełniając roczne zeznanie.
Katarzyna Rola-Stężyckaźródło – Tax Care
Fot. Getty Images
