Jeśli podatnik zatrudni w swojej firmie własne rodzeństwo, wypłacone im wynagrodzenie zostanie zaliczone do kosztów podatkowych. Mniej opłacalnym rozwiązaniem jest zatrudnienie małżonka lub dziecka.
W przypadku, gdy umowę o pracę zawierają niespokrewnione ze sobą strony, pracodawca ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu zarówno wynagrodzenia, jak i składek na ubezpieczenia i fundusze. Sytuacja ta może ulec zmianie, jeśli podatnik zatrudni niektórych członków rodziny.
Płaca rodziców, rodzeństwa lub dorosłego dziecka
Ustawodawca nie wymienia w negatywnym katalogu kosztów podatkowych kosztów pracy m.in. rodziców, rodzeństwa oraz pełnoletnich dzieci podatnika.
Skutkuje to możliwością zaliczenia do kosztów podatkowych wartości wypłaconych im pieniędzy, a tym samym oznacza, iż zatrudnionego przez podatnika przykładowo ojca lub brata będzie on traktował jak zwykłego pracownika.
I tak, kosztami podatkowymi przedsiębiorcy będą:
- kwota wynagrodzenia
- odpowiednia część składki emerytalnej
- część składki rentowej
- składka wypadkowa
- składka na Fundusz Pracy.
Gdy zatrudniona jest żona bądź małoletnie dziecko
Przepisy podatkowe wskazują natomiast, iż do kosztów uzyskania przychodu nie wlicza się, obok wartości własnej pracy podatnika, także pracy jego małżonka i małoletnich dzieci (a w przypadku, gdy firma ma status osobowej spółki handlowej lub spółki cywilnej, także małżonków i małoletnich dzieci wspólników).
Jeśli zatem podatnik będzie chciał zatrudnić swoją żonę lub dziecko, które nie ukończyło 18-tego roku życia (bądź jako niepełnoletnie nie zawarło małżeństwa), nie będzie mógł wartości poniesionych na ich wynagrodzenie wydatków odliczyć od podstawy opodatkowania.
Wynagrodzenie małżonka nie będzie przy tym kosztem podatkowym niezależnie od tego, czy małżonkowie związani są wspólnotą majątkową, czy też nie. Kosztem uzyskania przychodu będą tylko składki na ubezpieczenia społeczne współmałżonka.
Katarzyna Miazek, Żaneta Rowińska
Fot. Getty Images
