Zgodnie z prawem możesz ukarać swojego pracownika, ale musisz to zrobić w zgodzie z kodeksem pracy.
Pracodawca może zastosować trzy rodzaje kar porządkowych: upomnienie, naganę oraz karę finansową.
Powiązane wiadomości
Największe obostrzenia dotyczą tej ostatniej.
UWAGA! Kara finansowa, czyli de facto obniżenie wynagrodzenia, nie może być wyższe niż dzienna stawka wynagrodzenia za pracę danej osoby, a jeśli pracownik dokonał więcej niż jednego przewinienia, łączna suma kar nie może przekroczyć 1/10 miesięcznych zarobków.
Co nie mniej ważne, karę finansową można zastosować tylko w ściśle określonych sytuacjach, czyli wówczas, gdy zatrudniona osoba:
– nie stawi się w pracy bez usprawiedliwienia
– wyjdzie z pracy bez usprawiedliwienia
– będzie piła alkohol w godzinach pracy
– przyjdzie do pracy pod wpływem alkoholu
– nie zastosuje się do zasad bezpieczeństwa lub ochrony przeciwpożarowej.
W innych sytuacjach pracodawca może zastosować jedynie upomnienie lub naganę, przy czym nie istnieje ograniczenie mówiące, że udzielenie nagany musi nastąpić po wcześniejszym upomnieniu.
Ukarać pracownika można m.in. za:
– spóźnienia lub zbyt wczesne wychodzenie z pracy
– załatwianie spraw prywatnych w godzinach pracy bez zgody przełożonego
– spędzanie czasu pracy np. na portalach społecznościowych
– stosowanie mobbingu wobec innych pracowników.
Konieczne jest natomiast, by pracodawca przed zastosowaniem kary, poprosił pracownika o wyjaśnienie zaistniałej sytuacji – ustnie lub pisemnie.
WAŻNE! Pracownik powinien zostać poinformowany o udzielonej karze pismem, w którym powinna się znaleźć informacja o możliwości odwołania od decyzji przełożonego w ciągu 7 dni. Pracodawca ma obowiązek rozpatrzyć takie odwołanie.
Od decyzji pracownik może się odwołać do sądu pracy.
Pracodawca powinien zawrzeć informacje o zastosowanej karze w aktach osobowych pracownika na okres nie dłuższy niż rok. Po roku nienagannej pracy informacje na ten temat powinny zostać usunięte.
MP
Fot. Getty Images
