Ostatni dzień lutego jest ostatnim dniem na przekazanie pracownikom i fiskusowi formularza PIT-11 zawierającego m.in. informacje o osiągniętych w 2012 r. dochodach. Nie trzeba robić tego osobiście.
Przedsiębiorcy, którzy zatrudniają pracowników, muszą na bieżąco obliczać, pobierać i wpłacać zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanych wynagrodzeń. Po zakończeniu roku są obowiązani sporządzić i przesłać informacje o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za poprzedni rok, czyli PIT-11.
Znajdują się tam dane dotyczące wysokości osiągniętego przychodu, poniesionych kosztów, uzyskanego dochodu, dochodu wolnego od podatku, czy pobranych zaliczek. PIT-11 zawiera także dane o składkach na ubezpieczenie społeczne, które odlicza się od dochodu oraz na ubezpieczenie zdrowotne, które zmniejszają podatek.
Taki obowiązek to wynik funkcji płatnika jaką pełni m. in. przedsiębiorca, który zatrudnia pracowników. Ale o PIT-11 muszą także pamiętać inne instytucje, m. in. spółdzielnie pracy, banki (np. od wypłaconych emerytur i rent z zagranicy), uczelnie (od wypłaconych stypendiów).
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która musi obliczyć i pobrać od podatnika podatek i wpłacić go fiskusowi.
Był PIT-12, nie ma PIT-11
PIT-11 musi trafić do tych pracowników, którzy nie korzystają z możliwości rocznego rozliczenia ich podatku przez pracodawcę. Te osoby, które przez cały rok pracowały u jednego pracodawcy, mogły bowiem uniknąć samodzielnego rozliczania podatku dochodowego i składania rocznego zeznania.
Oznacza to, że jeżeli pracodawca otrzymał do 10 stycznia od pracownika oświadczenie (na druku PIT-12), w którym została wyrażona taka wola oraz wskazane wymagane informacje, nie wypełnia teraz dla tej osoby informacji PIT-11.
W takim przypadku konieczne jest natomiast przekazanie rocznego rozliczenia podatku pracownika na formularzu PIT-40.
Do urzędu według miejsca zamieszkania
Informacja PIT-11 musi także trafić do urzędu skarbowego (tak samo PIT-40).
UWAGA! Właściwość miejscową należy ustalić według miejsca zamieszkania pracownika (a nie miejsca jego zameldowania).
W sytuacji, gdy pracownik przeprowadzał się w trakcie roku, właściwość ustala się według ostatniego dnia roku podatkowego. Oznacza to, że decydujące jest miejsce zamieszkania w dniu 31 grudnia.
Inaczej sytuacja wygląda z osobami, które wyjechały za granicę i 31 grudnia nie mieszkały w Polsce. Dla nich właściwym pozostanie urząd według ostatniego miejsca zamieszkania w kraju.
Natomiast w przypadku osób, na których ciąży tzw. ograniczony obowiązek podatkowy (przebywają na stałe za granicą, ale osiągają też dochód w Polsce), PIT-11 powinien trafić do urzędu obsługującego osoby zagraniczne.
Ograniczony obowiązek podatkowy dotyczy tych osób, których miejsce zamieszkania znajduje się za granicą (czyli przebywają w innym państwie dłużej niż 183 dni w ciągu roku lub ich ośrodek interesów życiowych znajduje się w innym kraju). Podlegają one opodatkowaniu w Polsce tylko od uzyskanych tu dochodów.
